Bağlamanın kullanım ömrü birçok faktörden etkilendiği için kesin ve sabit bir süre belirlemek zordur.
Malzemenin doğal özelliklerine bakıldığında, örnek olarak polipropilen (PP) ele alalım. İdeal bir iç mekan ortamında, uzun yıllar boyunca iyi performansını koruyabilir. Polipropilen nispeten iyi bir kimyasal kararlılığa sahiptir. Normal iç mekan sıcaklığı ve nem koşullarında ve doğrudan güneş ışığından korunduğunda, kayış kolayca kimyasal değişime uğramaz ve ömrü 5-10 yıla veya daha uzun sürebilir. Böyle bir ortamda, küçük elektronik ürünlerin paketlenmesi, günlük ihtiyaçlar vb. gibi genel malların güvenliğini sağlamak için kullanılan bağlama işlevini sürekli ve istikrarlı bir şekilde yerine getirebilir.
Polyester (PET) çemberleme, daha yüksek mukavemeti ve yaşlanmaya karşı direnci nedeniyle, uygun ortamlarda genellikle daha uzun bir ömre sahiptir. Özellikle büyük ekipmanların ve endüstriyel malzemelerin paketlenmesi gibi uzun süreli depolama gerektiren durumlarda, polyester çemberleme çevresel faktörlerin aşınmasına karşı koyabilir ve ömrü yaklaşık 10 yıla ulaşabilir veya belirli koşullar altında bu zaman çerçevesini bile aşabilir.
Ancak, çevresel faktörler plastik çemberlemenin kullanım ömrü üzerinde önemli bir etkiye sahiptir. Açık hava ortamlarında, güneş ışığından gelen ultraviyole (UV) ışınları, çemberlemenin kullanım ömrünü kısaltmada önemli bir faktördür. UV ışınları plastiklerde foto-oksidatif reaksiyonları tetikleyerek çemberlemenin eskimesine ve kırılgan hale gelmesine neden olabilir. Polipropilen çemberleme için, güneş ışığına uzun süre maruz kalma, yaklaşık 1-2 yıl içinde renk sararması, mukavemet azalması ve hatta kırılma gibi gözle görülür yaşlanmaya neden olabilir. Polyester çemberleme, UV ışınlarına karşı nispeten daha güçlü bir dirence sahip olsa da, yaklaşık 3-5 yıl boyunca güçlü dış mekan ışığına uzun süre maruz kaldıktan sonra performans düşüşü yaşamaya başlayabilir.
Nem de önemli bir faktördür. Eğer kayış uzun süre yüksek nemli bir ortamda tutulursa veya suyla doğrudan temas ederse, polipropilen kayış hidrolize uğrayabilir, bu da moleküler zincirlerinin kırılmasına ve mukavemetinin azalmasına neden olabilir. Bu durumda, birkaç aydan yaklaşık bir yıla kadar etkili bağlama işlevini kaybedebilir. Polyester kayış nemli ortamlarda biraz daha iyi toleransa sahiptir, ancak uzun süre suya batırılırsa, o da zarar görür ve ömrü büyük ölçüde azalır.
Ayrıca, çemberin taşıdığı yük ve kullanım sıklığı da ömrünü etkiler. Ağır malları bağlamak için sıklıkla kullanılıyorsa ve sıklıkla önemli çekme kuvvetlerine maruz kalıyorsa, hem polipropilen hem de polyester çemberler daha hızlı yıpranır ve yorulur ve ömürleri normal koşullara göre sadece yarı yarıya veya daha az olabilir.
